με αφορμή μια λέξη...

Πως μια λέξη μπορεί να σε γυρίσει πάνω από τριάντα χρόνια πίσω;

 Με αφορμή μια λέξη που άκουσα για μένα πριν μια βδομάδα, μια λέξη που έψαξα να την βρω στα λεξικά αλλά δεν υπάρχει, ίσως δεν είναι ελληνική δεν ξέρω, αλλά ξέρω τι σημαίνει...

H αλήθεια είναι ότι ντρέπομαι να την πω γιατί δεν είναι κολακευτική αλλά με χαρακτηρίζει πολλές φορές, σιγά σιγά το συνειδητοποιώ...

Η λέξη είναι ντούζα που σημαίνει χαζή, όχι πολύ εύστροφη, ίσως αφελής, αγαθή και καθόλου πονηρή.

Αυτή η λέξη έγινε η αφορμή να πάω τριάντα χρόνια και βάλε πίσω. Τέλη της δεκαετίας του εβδομήντα, αρχές του ογδόντα, τα καλοκαίρια πήγαινα διακοπές στην Αθήνα, στην αδερφή της γιαγιάς μου που έμενε στην Καλογρέζα. Αυτή η αδερφή της γιαγιάς μου ήταν και αυτή γιαγιά μου αφού έτσι την αισθανόμουν και την αγαπόυσα πάρα πολύ όπως άλλωστε και αυτή.

Η μοναδική φωτογραφία που έχω μαζί της είναι η παρακάτω βλέπετε εξάλλου πως με κοιτάει μου είχε ιδιαίτερη αδυνάμια.

    

Ένα καλοκαίρι λοιπόν που πήγα διακοπές φιλοξενούσε μια φίλη της, συμπατριώτισσα της, δεν ξέρω τι ακριβώς την είχε αλλά θυμάμαι πολύ καλά ότι την έλεγε ντούζα, νομίζω Μαρία την λέγανε κανονικά.

Την φιλοξένησε για πολλές μέρες γιατί είχε κάποιο πρόβλημα στο σπίτι της και μάλιστα θυμάμαι χαρακτηριστικά φιλοξένησε και τις πάπιες της.

Σε κάποιο σημείο του κήπου δημιουργήσαν ένα κλειστό χώρο και βάλαν και μια λεκάνη με νερό για να απολαυάνουν το μπάνιο τους.  

Πριν τόσα χρόνια στην περιοχή υπήρχαν χωματόδρομοι και χωράφια και τα πιτσιρίκια αλώνιζαν όπως στα χωριά. Μια φωτογραφία από ένα από αυτά τα καλοκαίρια εκεί, να φανταστείτε μόνο δύο θυμάμαι από αυτούς στην φωτογραφία.

 

Η αγαπημένη μου αυτή γιαγιά τότε ζήτησε από το γιό της κυρίας Μαρίας που φιλοξενούσε να μου φέρει το ακόλουθο βιβλίο και μου έγραψε και αφιέρωση μάλιστα. 

Πολλές φορές την φέρνω στο μυαλό μου, αυτή τη γιαγιά μου και ας έχει φύγει πάνω από είκοσι χρόνια και μου λείπει.
Ήταν πολύ προχωρημένη για την εποχή της και παρόλο που είχε περάσει πολλά δεν το έβαζε κάτω ποτέ.  
Από ότι καταλάβατε πάντως, έχω πολύ μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μου για να δέχομαι τέτοιο χαρακτηρισμό.