Την βλέπεις δακρυσμένη να περπατάει στο δρόμο και να αναρωτιέται γιατί γιατί....
Κλαίει με λυγμούς...
Είναι μια γυναίκα από την Γεωργία που δουλεύει πολλά χρόνια στην Ελλάδα...
Δεν ξεχνάει πόσο καλά της φερόταν, πόσο καλή ήταν μαζί της...
Τα δάκρυα τρέχουν...
Δεν την ξεχνά...
Η ευγνωμοσύνη της για εκείνη ξεχειλίζει από παντού και ας έχει φύγει πια...
Σημασία έχει να είσαι άνθρωπος...
Έτσι δεν σε ξεχνούν ποτέ ακόμα και αν έχεις φύγει από αυτό τον κόσμο...
*αφιερωμένη η ανάρτηση αυτή στη Γαρυφαλλιά που δεν ανθίζει πια εδώ αλλά η ευωδία της ψυχής της είναι ακόμα εδώ και μας διαπερνά όλους...
Πολύ ωραία ανάρτηση με τρυφερότητα που σπανίζει!
ΑπάντησηΔιαγραφήνα είσαι καλά!
Διαγραφήσε ευχαριστώ Αριάδνη!
μεγάλη σημασία !!!! συγχαρητήρια καλο απογευμα
ΑπάντησηΔιαγραφήσε ευχαριστώ Νικόλα!
Διαγραφήκαλό βράδυ
Ω...πόσο συγκινητικά λόγια, σπαρακτικά... Σε φιλώ γλυκά μυστήριο κορίτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως γιατί είναι πραγματική ιστορία που αναφέρονται...
Διαγραφήφιλάκια γλυκά σου στέλνω
Mε διαπέρασε ρίγος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν έχω λόγια...
Πολύ δυνατά συναισθήματα...
Αγκαλιά και φιλί, κορίτσι μου!
να είσαι καλά Συριανό κορίτσι!
Διαγραφήσε ευχαριστώ πολύ!
καληνύχτα σου!