ο φίλος...

 [...]Αναζητώντας κάποτε γιατί νιώθω πάντα τόσο όμορφα και άνετα κοντά σε αγαπημένο φίλο, του φώναξα με ενθουσιασμό, όταν επιτέλους το ανακάλυψα: «Κοντά σου είμαι ο εαυτός μου! Γίνομαι ο εαυτός μου απλά. Δεν μου συμβαίνει εύκολα αυτά». Ακούγεται κοινότοπο, αλλά ήταν μια σπουδαία αποκάλυψη. Αποκάλυψη; Ανακάλυψη; Tι ευτυχισμένη ειρήνη, λοιπόν, να μας επιτρέπει ο άλλος να είμαστε αυτός που όντως είμαστε! Αλλιώς κουραζόμαστε, θυμώνουμε. Τίποτα δεν κουβαλάει τόσο άγχος όσο η προσποίηση, η αγωνία να είμαστε αυτό που δεν είμαστε. 

 Απόσπασμα από το  βιβλίο της Μάρως
Βαμβουνάκη  "Το φάντασμα της αξόδευτης αγάπης"

υ.γ. Δεν χωράνε παρεξηγήσεις μεταξύ φίλων και αν υπάρχουν λύνονται πάντα. Ο φίλος είναι ο μόνος άνθρωπος που τολμάς να είσαι ο εαυτός σου ακόμα και όταν διαφωνείς μαζί του  ακόμα και όταν δεν σε καταλαβαίνει ...