Ξύπνημα

Αρκούνταν στο να ονειρεύεται:

Τον Εαυτό που θά ‘θελε να είχε.

Την ζωή που θά ‘θελε να ζήσει.

Τους εφιάλτες που θα μπορούσε ν’ αντέξει.

Μέχρι την στιγμή που ξύπνησε

Αργά και νωχελικά στο σκληρό φως

της πραγματικότητας, άνοιξε τα μάτια.

Γνώριζε ότι δεν θα άντεχε για πολύ,

την πλήρη ολοκληρωτική εγρήγορση.

Έπρεπε να βιαστεί κι ας αφουγκραζόταν:

Κάθε βήμα που είχε συνευρεθεί με το χώμα.

Κάθε πέταγμα ελπίδας που άγγιζε τον ουρανό.

Κάθε ανάσα αγέρα που μοιραζόταν στα σώματα.

Κάθε μυστικό φωτιάς που αναστάτωνε τις καρδιές.

Όλα κομμάτια του. Αυτός η Αρχή, αυτός και το Τέλος.

Χαρμολύπη τον πλημμύρισε για όσα έσβηναν,

αλλά και για εκείνα που γεννιόταν μέσα του.

«Το μυστικό δεν είναι να ονειρεύεσαι»,

«Το μυστικό είναι να ξυπνάς» είπε.

Και παραμερίζοντας κάθε σκέψη, ξεκίνησε

να χτίζει από την αρχή τον κόσμο του.

Eυχαριστώ πολύ τον ΟΔΟΙΠΟΡΟΣ   που μου επέτρεψε να το αναδημοσιεύσω.