Τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται τελικά. Μήπως τελικά βλέπω αυτά που θέλω αυτά που έχω ανάγκη. Μια απρόσμενη "συνάντηση" από το παρελθόν μου έφερε πολλές εικόνες από παλιά και πολλές σκέψεις. Μου θύμισε για άλλη μια φορά πόσο διαφορετικός άνθρωπος είμαι, ίσως εκτός τόπου και χρόνου. Πως οι άλλοι προχωράνε και εγώ μένω πίσω στάσιμη στην ίδια κατάσταση. Πάντα ήθελα να προστατεύω κάποιον να είμαι ο φύλακας άγγελος του. 'Ισως ήταν πάντα αυταπάτες μοναξιάς.
Το ομολογώ ότι δεν αγαπώ τον εαυτό μου όσο χρειάζεται, τον βασανίζω τις περισσότερες φορές...
Εκτός από αυταπάτες μοναξιάς και αυταπάτες δημοκρατίας. Καλούμαστε να ψηφίσουμε ποιους θα αποφασίζουν δήθεν για μας αλλά χωρίς εμάς τελικά, κακά τα ψέμματα.
Καθένας λέει το δικό του παραμύθι και μετά αποφάσισε με ποιανού το παραμύθι θα πας δυστυχώς.
Γιατί να μην αποφασίζω απευθείας για ότι με αφορά για την ζωή μου χωρίς μεσάζοντες;
Μακάρι να τελειωναμε εύκολα μ' αυτά! Και μακάρι να μην είμαστε τόσο πλαδαροί ώστε να περιμένουμε Σωτήρες! Αλλά, ως γνωστόν, από το μακάρι μέχρι την επόμενη λέξη μεσολαβεί μία ολόκληρη πραγματικότητα - και είναι τραγική! Αυτή που ζούμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι συμφωνώ μαζί σου αλλά η πραγματικότητα είναι αλλιώς και οι περισσότεροι ίσως περιμένουν σωτήρες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ανημπόρια για εγρήγορση του νού
ΑπάντησηΔιαγραφήη αναπηρία της μη-μάθησης
η τρυφή της αδράνειας
μπορούν να φέρουν και χειρότερα.
Καλό σου βράδυ μυστήριο κορίτσι.
Έχεις δίκιο σίγουρα όλα αυτά που λες μπορούν να φέρουν και χειρότερα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου νύχτα!