Την συγκεκριμένη ανάρτηση με δύο αγαπημένα μου τραγούδια την αφιερώνω στην Μελίνα που μας ομορφαίνει με τις ζωγραφιές της.
ΜΟΥΣΙΚΗ : ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΤΖΕΛΟΣ
ΣΤΙΧΟΙ: ΛΙΝΑ ΝΙΚΟΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Ζωγράφισε
Ζωγράφισέ με σαν μπογιά στον τοίχο.
Ζωγράφισε
γιατί καρδιά μου αρρώστησα και βήχω.
Μ' ένα πουκάμισο ανοιχτό
και τίποτ' άλλο
πετάω νερό,
πετάω νερό στον ουρανό
και ψάλλω.
Μ' αρέσει που ήρθα στην ζωή κι εγώ να πούμε
μα έξαφνα, έξαφνα λυπούμαι.
Ζωγράφισε
Ζωγράφισέ με σαν ιόνιο πλοίο.
Ζωγράφισε
Το σύνορο του ανέφικτου είναι λείο.
Μ' ένα παράθυρο ανοιχτό
αντί για στέρνο
στον κόσμο αυτό προτού γδυθώ
μια μπλέ κουρτίνα σέρνω.
Μ' αρέσει που ήρθα στην ζωή κι εγώ να πούμε
Μα έξαφνα, έξαφνα λυπούμαι.
Στίχοι - Μουσική - Ερμηνεία: Ελένη Βιτάλη
Πόσο θα 'θελα να μπω σε μια βαρκούλα
απ' αυτές που ζωγραφίζουν τα παιδιά
να χαθώ μες στου ονείρου την λιμνούλα
και να γίνω ένα με την ζωγραφιά
Να χωρούσα μες στο ροζ το φουστανάκι
και να μ' άντεχε του ήλιου η ματιά
να τραγούδαγα για λίγο σαν παιδάκι
και να πέθαινα σε μια ακρογιαλιά
Κράτα με μάτια μου απ' το χέρι
ποιος ξέρει το αύριο τι θα φέρει;
ποιος ξέρει το αύριο τι θα φέρει;
κράτα με μάτια μου απ' το χέρι
Πανέμορφη η αφιέρωσή σου – με συγκίνησες πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκουσα ξανά και ξανά τα τραγούδια, είδα τις εικόνες – διάβασα τους στίχους
και ομολογώ ότι αυτούς της Βιτάλη δεν τους ήξερα. Πολύ τρυφεροί και νοσταλγικοί – πολύ ανθρώπινοι!
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ και από εδώ!!
Να είσαι πάντα καλά και να πλουτίζεις τη διαδικτυακή συντροφιά με τις πολύ όμορφες επιλογές σου!!!