των Νίκου Αντύπα- Χάρις Αλεξίου
Άλμπουμ: Έι (1994)
Δεν υπάρχουν φωνές να με φέρνουν πίσω
και παλιές μου στιγμές να τις νοσταλγώ
τα παιχνίδια της μνήμης μπορώ να νικήσω
έχω φτάσει ως την άκρη πως να γυρίσω
Χαρά, σε βρήκα, χαρά
Χαρά, σε φτάνω
να σε απλώσω μπορώ στην ψυχή μου πάνω
Ζωή σε βρήκα, Ζωή μου
κυλάω μαζί σου
σαν να το ξερα πως θα με πεις δική σου
Ότι είχα να κρύψω το ξεχνάω
ότι αντέχει στο φως σου το κρατώ
είσαι τόσο μεγάλη ζωή και πάω
έχω φτάσει ως την άκρη πως να χαθώ
Δεν υπάρχουν φωνές να με φέρνουν πίσω
και παλιές μου στιγμές να τις νοσταλγώ
τα παιχνίδια της μνήμης μπορώ να νικήσω
έχω φτάσει ως την άκρη πως να γυρίσω
Χαρά, σε βρήκα, χαρά
Χαρά, σε φτάνω
να σε απλώσω μπορώ στην ψυχή μου πάνω
Ζωή σε βρήκα, Ζωή μου
κυλάω μαζί σου
σαν να το ξερα πως θα με πεις δική σου
Ότι είχα να κρύψω το ξεχνάω
ότι αντέχει στο φως σου το κρατώ
είσαι τόσο μεγάλη ζωή και πάω
έχω φτάσει ως την άκρη πως να χαθώ
πες μου, σε παρακαλώ, πόσο όμορφη μπορεί να είναι η ψυχή σου; ολόψυχα σ’ ευχαριστώ για την σκέψη σου και για την υπέροχη Χαρά που μου αφιέρωσες. …χαρά, σε βρήκα… χαρά, σε φτάνω… για σένα για μένα για όλους μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλές διακοπές καινούργια μου φίλη!
Μυστήριο μου κορίτσι..
ΑπάντησηΔιαγραφήη Λυχνος Καιόμενος..
Η ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΜΟΥ ΒΙΚΥ..
χαιρόμαστε όλοι με την χαρα της..και τις αξιζει..
και εσυ καλη μου.. τοσο γλυκος άνθρωπος..
να εισαι παντα καλα .. καλο βραδυ με φιλιά που γιορτάζουν την Χαρά.