Πέμπτη 30 Δεκεμβρίου 2010

Αρνητικές σκέψεις...

Σε λίγο θα ξεκινήσει η τελευταία μέρα του έτους. Μετά από 24 ώρες περίπου θα μπεί η καινούρια χρονιά, σημειώστε ότι τελειώνει μία δεκαετία. Και τι θα αλλάξει; Θα γίνουν τα πράγματα καλύτερα; Δεν νομίζω προς το χειρότερο βαδίζουμε αλλά πάντα θέλουμε να ελπίζουμε και πρέπει να είμαστε αισιόδοξοι. Το μέλλον αβέβαιο και εκείνη η ψευδαίσθηση της αλλαγής του χρόνου. Μάλιστα από παλιά θυμάμαι σβήνουν τα φώτα λίγο πριν μπεί η νέα χρονιά. Δεν ξέρω ξεγελάμε τον εαυτό μας με αυτά για να φανεί ότι κάτι νέο αρχίζει. Σε πολλές πόλεις ρίχνουν πυροτεχνήματα και μπερδεύεις την ανάσταση με την πρωτοχρονιά!

Το βασικό που πρέπει να καταλάβουμε ως άνθρωποι είναι ότι δεν είμαστε αθάνατοι. Δηλαδή να συνειδητοποιήσουμε ότι έχουμε και ημερομηνία λήξης εκτός από ημερομηνία γέννησης. Αν κάθε μέρα περνούσε μία φορά από το μυαλό μας και την σκέψη μας αυτό πιστεύω ότι θα ζούσαμε αληθινά, θα ζούσαμε την κάθε στιγμή. Πρέπει να δεχόμαστε την ζωή σαν δώρο που μας το έχουν χαρίσει και να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή. Αν καταλάβουμε ότι κάποια στιγμή όλα τελειώνουν και έχουμε ημερομηνία λήξης ο κόσμος σίγουρα θα γίνει καλύτερος και δεν θα ασχολούμαστε με το μέλλον αλλά με το παρόν, θα ζούμε το παρόν.
Υπάρχουν άνθρωποι που βγάζουν λεφτά θάφοντας άλλους δηλαδή τους εμποδίζουν να ανέβουν. Τι ψυχή έχουν αυτοί οι "άνθρωποι'' δεν ξέρω; Δεν συχαίνονται τον εαυτό τους άραγε; Πολλά πράγματα θα είχαν αλλάξει και δεν θα ασχολούμαστε ως άνθρωποι με μίση, διχόνοιες και ψέμματα. Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος αν σκεφτόμασταν κάθε μέρα έστω και μια στιγμή ότι κάποτε τελειώνουμε...

Τέλος να κάνω μία αναφορά στην αχαριστία, δεν ξέρω αν είναι ''αρρώστια'' αλλά σίγουρα όσοι ''πάσχουν'' από αχαριστία πιστεύω ότι έχουν πρώτα πρόβλημα με τον εαυτό τους, κάπου τον χάνουν, φυσικά δεν τον αγαπούν και σίγουρα θα φτάσουν κάποια στιγμή να τον συχαίνονται ώστε να μην ηρεμούν πουθενά...

Ίσως έβγαλα πολλές αρνητικές σκέψεις για το τέλος της χρονιάς. Η ελπίδα πρέπει να υπάρχει σαν φλόγα όπως και η αγάπη. Το φως της αγάπης να μας κάνει πιο ανθρώπινους, πιο άνθρωπους θα έλεγα. Η αγάπη όλα τα μπορεί...

Τα κυκλάμινα στις φωτογραφίες για να δώσω χρώμα και λίγο αισιοδοξία!











3 σχόλια:

  1. Ο ΚΑΘ' ΕΝΑΣ ΜΑΣ ΖΕΙ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ ΤΟΥ ΓΙΑ ΦΑΝΤΑΣΟΥ ΟΛΑ ΤΑ ΛΟΥΛΟΥΔΙΑ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΧΡΩΜΑ ΝΑ ΕΙΧΑΝ ΤΟ ΙΔΙΟ ΑΡΩΜΑ..... ΑΠΛΑ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣΠΕΡΝΑΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό κάνω τους προσπερνάω, αλλά δεν μπορώ να μην βλέπω τι γίνεται...
    Ίσως οι αρνητικές σκέψεις χαλάνε το πνεύμα των ημερών και την αισιοδοξία που πρέπει να έχουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΟΛΟΙ ΨΑΧΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΑΝΘΡΩΠΟ ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΤΟΥΣ ΑΡΕΣΕΙ ΤΟ ΘΕΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝ ΜΠΟΡΟΥΜΕ Ν' ΑΛΛΑΖΟΥΜΕ ΠΟΡΕΙΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή